شعر تک بیتی
دل می رودزدستم صاحبدلان خدارا دردا که راز پنهان خواهدشدآشکارا .دیوان حافظ
حدیث جوانی
اشکم ولی به پای عزیزان چکیده ام خارم ولی به سایه ی گل آ رمیده ام
بایادرنگ و بوی تو ای ن.بهار عشق هم چون بنفشه سر به گریبانکشیده ام
چون خاک در هوای تو ازپا فتاده ام چون اشک در قفای تو با سر دویده ام
من جلوه ی شباب ندیدم به عمر خویش ازدیگران حدیث جوانی شنیده ام
از جام عافیت می نابی نخورده ام وز شاخ آرزو گل عیشی نچیده ام
موی سپید را فلکم رایگان نداد این رشته را به نقد جوانی خریده ام
ای سروپای بسته به آزادگی مناز آزاده من که ازهمه عالم بریده ام
گرمی گریزم ازنظر مردمان رهی عیبم مکن که آهوی مردم ندیده ام
